Οικονομολόγος Ph.D, πρ. Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΠ.
O νόμος που άλλαξε ριζικά την λειτουργία της τραπεζικής δραστηριότητας παγκοσμίως
Μία Διδακτική Ιστορία, Στίγκαλ, Γκλάς, και Βάντεμπεργκ και Εμείς
Τον Ιούνιο του 1933, ο Χένρυ Στίγκαλ, βουλευτής από την Αλαμπάμα, ο Κάρτερ Γκλάς γερουσιαστής από την Βιρτζίνια, συνεπικουρούμενοι από τον γερουσιαστή του Μίσιγκαν Άρθουρ Βάντεμπεργκ, πέρασαν ένα νόμο που άλλαξε ριζικά την λειτουργία της τραπεζικής δραστηριότητας παγκοσμίως.
Ο νόμος αυτός, γνωστός διεθνώς ως Γκλάς-Στίγκαλ act.
Μα με την Δραχμή θα Πεινάσουμε!
Θα Πεινάσουμε;
Κάθε Κυβέρνηση στον κόσμο, ανεξαρτήτου μορφής πολιτεύματος και οικονομικής οργάνωσης, θα επιθυμούσε το νόμισμα της να έχει μια σταθερή ισοτιμία ως προς τα αλλά νομίσματα, θα επιθυμούσε να ασκεί ανεξάρτητη νομισματική πολιτική και τέλος θα επιθυμούσε η διακίνηση των κεφαλαίων να είναι ελεύθερη.
Το άσχημο, και μάλιστα το πολύ κακό, είναι, ότι από τις τρεις αυτές οικονομικές επιλογές, μόνο δυο μπορεί να επιλέξει. Δεν μπορεί να έχει και τις τρεις μαζί. Δεν μπορούν και οι τρεις επιλογές να συνυπάρξουν. Είναι σαν να καίγεται το σπίτι σου και να σου πουν, διάλεξε δυο απ’ ότι έχεις αγαπητά μέσα στο σπίτι να σώσεις, αλλά το τρίτο θα το τρίτο θα καεί.
****
Η Αναπτυξιακή Λιτότης
Η Μεγάλη Αυταπάτη ή Απάτη;
Σπύρου Στάλια, Οικονομολόγου Ph.D
πρ. Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΠ
Στον φίλο Γιάννη Δάλλα
Προσπαθώντας ο Κέϋνς να ερμηνεύσει την ‘νίκη του Ricardo’, δηλαδή την επικράτηση του κλασσικού υποδείγματος στην οικονομική σκέψη και πράξη, που με δυο λόγια συνοψίζεται ‘αδιαφορήστε παντελώς για την συνολική ζήτηση,’ αριθμεί ορισμένες αιτίες. Αναφέρει λοιπόν ο Κέϋνς μεταξύ των άλλων, ότι το κλασσικό υπόδειγμα (το υπόδειγμα αυτό που ισχύει και σήμερα στην ΕΕ) ‘μπορούσε να εξηγήσει επαρκώς την κοινωνική αδικία και φαινομενική αγριότητα ως αναπότρεπτο επεισόδιο στο δρόμο της προόδου και θεωρούσε ότι η απόπειρα μεταβολής των πραγμάτων, θα μπορούσε να προκαλέσει πιθανότερα κακό παρά καλό, και έτσι κατέστησε το υπόδειγμα αρεστό στην εξουσία. Το ότι βρήκε ένα μέσο δικαιολογίας των πράξεων του ιδιώτη καπιταλιστή, ο όποιος μόνο το δικό του συμφέρον κοιτάζει, εξασφάλισε την υποστήριξη των κοινωνικών δυνάμεων που βρίσκονται πίσω από κάθε εξουσία.’ Ας έχουμε κατά νου αυτή την Κεϋνσιανή παράγραφο όσο θα αναλύουμε την έννοια της λιτότητας.
Περισσότερα